Tick, Tick…BOOM! (2021)

ในช่วงท้ายของการเฉลิมฉลองวันเกิดครบรอบ 30 ปีของเขา “Tick, Tick…BOOM!” นักเขียนบทละครอายุน้อยที่มีแนวโน้มจะตรวจสอบความรัก สามัคคีธรรม และความตึงเครียดในชีวิตในฐานะผู้เชี่ยวชาญที่มีความสามารถในนิวยอร์กซิตี้ ภาพยนตร์เรื่องนี้ติดตามจอน
(แอนดรูว์ การ์ฟิลด์) นักเขียนชุมชนการนำเสนอที่ร้อนแรงซึ่งคอยดูแล ที่ร้านกาแฟในนิวยอร์กซิตี้ในปี 1990 ในขณะที่ทำสิ่งที่เขาสันนิษฐานไว้จะเป็นไปพร้อมกับความไพเราะของชาวอเมริกันที่น่าอัศจรรย์
หลายวันก่อนที่เขาจะได้รับผลพวงจากองค์ประกอบงานของเขาในตำแหน่งที่เป็นการประหารชีวิตครั้งที่สอง จอนรู้สึกเครียดไม่ว่าจะอยู่ที่ใด จากซูซานที่รักของเขา ผู้ใฝ่ฝันถึงชีวิตที่สร้างสรรค์หลังจากผ่านนิวยอร์กซิตี้ จากเพื่อนของเขา Michael
ผู้ซึ่งก้าวไปข้างหน้าจากจินตนาการของเขาไปสู่การรักษาความปลอดภัยที่เกี่ยวข้องกับเงินสด ท่ามกลางพื้นที่นวัตกรรมที่ถูกโจมตีโดยโรคระบาดเอดส์ เมื่อนาฬิกาบอกเวลา จอนอยู่ที่จุดสี่แยกและปรากฏการเชิญชวนที่ทุกคนควรดูแล:
เราต้องการจะทำอะไรกับเวลาที่เรามี? ในปี 1992 Jonathan Larson ได้เล่นบทพูดของเขา Tick, Tick… Effect! นำหน้าฝูงชนจำนวนมากที่ New York Theatre Workshop โดยมี Roger และ Karessa Johnson สหายร่วม เขาเริ่มเล่าเกี่ยวกับการวางแผนสัปดาห์เพื่อเฉลิมฉลองวันเกิดครบรอบ 30
ปีของเขาอย่างสนุกสนาน และความอยากที่จะเปลี่ยนเป็นนักแต่งเพลงละครที่ไพเราะที่มีผล ในปี 1990 โจนาธานปรับปรุงงานที่ Moondance Diner ด้วยการเตรียมตัวสำหรับสตูดิโอที่ Playwrights Horizons ของ Superbia อันไพเราะของเขา ซึ่งเขา
ได้รับการบิ่นออกไปในขณะที่ เขามีความสัมพันธ์ที่ผิดกฎหมายทางสังคมที่บ้านกับหุ้นส่วน รวมถึงเพื่อนร่วมระดับก่อนหน้าของเขา Michael ที่ทิ้งงานขับเคลื่อน ซูซาน คู่หูที่สมบูรณ์แบบของเขา ผู้เชี่ยวชาญที่ผันตัวมาเป็นนักวิชาการ
และเซิร์ฟเวอร์ส่วนบุคคล เฟรดดี้และแคโรลีน (“Boho Days”) ขณะอยู่ตามลำพังในภายหลัง ซูซานแสดงให้โจนาธานแสดงตำแหน่งที่ปรากฏที่หมอนของจาค็อบและขอให้เขามาด้วย (“ชุดสีเขียว”)
โจนาธานไปเยี่ยมไมเคิลที่ห้องชุดอพาร์ตเมนต์ในอัปเปอร์อีสต์ไซด์แห่งใหม่ของเขา เพื่อยกย่องความสำเร็จที่เกี่ยวข้องกับเงินและชีวิตที่ดีขึ้น จากพื้นที่เก่าของพวกเขา (“No More”) Ira Weitzman ผู้อำนวยการโครงการละครเพลงของ Playwrights Horizons
ขอให้ Jonathan ปรับแต่งเพลง Superbia อีกครั้งตามที่เรื่องราวต้องการ สิ่งนี้ทำให้เขาหงุดหงิดในฐานะพระเจ้าของเขา Stephen Sondheim ปล่อยให้เขาทำอะไรที่แทบจะแยกไม่ออกที่ ASCAP Workshop หลายปีก่อน
แต่เขาคิดอะไรไม่ออกและโดยพื้นฐานแล้วเขามีเวลาหนึ่งสัปดาห์ โจนาธานพยายามหาตัวแทนของเขา Rosa Stevens เพื่อ ยินดีต้อนรับ Sondheim สู่สตูดิโอ แต่สุดท้ายก็ขาย Sondheim และคนอื่นๆ อย่างไม่ปกติ เขาดูรายการ Sunday in the Park ของ PBS
กับจอร์จกับไมเคิลและซูซาน และหลังจากนั้นไม่นานไมเคิลก็ขอให้เขาเข้าร่วมสถานที่ประชาสัมพันธ์ร่วมกันเพื่อหาเงินเพิ่ม ซูซานกดดันให้เขาย้ายไปอยู่กับเธออีกครั้ง แม้ว่าเขาจะรู้สึกว่าการเรียกของเขาเพิ่งเริ่มต้นในนิวยอร์ก
(“จอห์นนี่ตัดสินใจไม่ได้”) วันรุ่งขึ้นเขาจินตนาการถึงร้านอาหารมื้อเย็นที่เต็มไปด้วยดาราบรอดเวย์ (“วันอาทิตย์”) แคโรลีนบอกให้เขารู้ว่าเฟรดดี้ ซึ่งติดเชื้อเอชไอวี เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล เพิ่มความตึงเครียดของโจนาธาน
เนื่องจากเพื่อนสนิทของเขาได้ไล่ผู้ที่ติดเชื้อเอชไอวี/เอดส์แล้ว เขาเดินไปรอบ ๆ บรอดเวย์ไปยังนักเขียนบทละครขอบฟ้าเพื่อเริ่มต้นการปฏิบัติสำหรับ Superbia (“Play Game”)